ប្រសិនបើអ្នកជាបក្សី ឬក៏មានដ្រូនហោះមើលមកក្រោមផែនទីភ្នំពេញ ប្រាកដណាស់អ្នកនឹងបានឃើញសំណង់អាគារដ៏មហិមារមួយ មានដំបូល និងផ្ចិតរាងមូលក្រលោម ជាមួយនឹងសញ្ញាជើងខ្វែងក្អែក នៅចំទីប្រជុំជនក្រុង នោះគឺ “ផ្សារធំថ្មី” ដែលជាទីផ្សារពាណិជ្ជកម្មមួយដ៏មម៉ាញឹករាប់ទសវត្សរ៍មកហើយ ដែលកសាងឡើងក្នុងសម័យអាណានិគមនិយមបារាំង កាលពីដើមសតវត្សរ៍ទី២០ (គស.១៩៣៥-១៩៣៧) ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទស៊ីសុវត្ថិមុនីវង្ស (គ្រងរាជ្យសម្បត្តិ ពី គស.១៩២៧-១៩៤១) ដោយស្ថាបត្យករ លោក ហ្សង់ ដឺប៊័រ (Jean Desbois) ដែលជាស្ថាបត្យករសញ្ជាតិបារាំង កើតនៅទីក្រុង Cherbourg ភាគពាយ័ព្យនៃប្រទេសបារាំង។ លោកបានចុះមកធ្វើការនៅប្រទេសកម្ពុជាចន្លោះពីឆ្នាំ១៩៣១ដល់ឆ្នាំ១៩៣៧ ហើយនៅពេលនោះឯងដែលលោកបានទទួលគម្រោងរចនាប្លង់សាងសង់ផ្សារធំថ្មី មុនពេលដែលលោកផ្លាស់ចេញទៅបំពេញការងារនៅទីក្រុងវ៉េ ប្រទេសអណ្ណាម (វៀតណាម) ក្នុងឆ្នាំ១៩៣៨។
ផ្សារធំថ្មី ត្រូវបានគេដឹងថាសាងសង់លើទីតាំងបឹងធម្មជាតិបុរាណមួយឈ្មោះ បឹងតេជោ (ដែលត្រូវបានដាក់ឈ្មោះតាមចៅពញាតេជោ អតីតចៅហ្វាយខេត្តសំរោងទង សព្វថ្ងៃជាស្រុកសំរោងទង ស្ថិតក្នុងទឹកដីខេត្តកំពង់ស្ពឺ) ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទពញាយ៉ាត សតវត្សរ៍ទី១៥។ ចៅពញាតេជោបានកេណ្ឌរាស្ត្រទៅលើកដីចាក់បំពេញតំបន់ជុំវិញ វត្តភ្នំអោយបានខ្ពស់ហើយរាបស្មើ កុំឲ្យទឹកលិច។ ឯទីដែលចៅពញាតេជោឲ្យរាស្ត្រជីកយកអាចម៍ដីនោះ ក៏ក្លាយទៅជាបឹងធំជ្រៅមួយ ទើបបានគេដាក់ឈ្មោះថា ”បឹងតេជោ” តរៀងមក។
ឆ្លងកាត់ច្រើនសម័យកាលមក ផ្សារធំថ្មី ត្រូវបានហៅឈ្មោះផ្សេងៗគ្នាតាមសម័យកាល ដែលឈ្មោះដើមជាភាសាឡាតាំងថា ”Le Marché Central” ដែលមានន័យថា ផ្សារធំកណ្តាលក្រុង ។ នៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩) ផ្សារនេះបានបិទទ្វារ លែងមានការលក់ដូរសម្រាប់ប្រជាជនធម្មតា តែខ្មែរក្រហមប្រែក្លាយទៅជាផ្សារពិសេសមួយដែលបើកលក់ម្ហូបអាហារសម្រាប់មន្ត្រីស្ថានទូតបរទេសដោយប្រើប្រាស់រូបិយវត្ថុដុល្លាររបស់សហរដ្ឋអាមេរិក (យោងតាមទស្សនាវដ្តីស្វែងរកការពិត ពីមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា ឆ្នាំ២០១៥) ។ ក្នុងទសវត្សរ៍ទី៨០ ផ្សារនេះត្រូវបានគេហៅឈ្មោះជា «មជ្ឈមណ្ខលពាណិជ្ជកម្មភ្នំពេញ»។ ដំណាលក្រោយមកទៀត ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៨៩ ផ្សារនេះបានក្លាយជា «ផ្សារណាត់៧មករា»។ ចុងក្រោយគេចាប់តាំងពីសម័យរដ្ឋកម្ពុជាមក ឈ្មោះ «ផ្សារធំថ្មី» ត្រូវបានគេហៅឡើងវិញរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
#ផ្សារធំថ្មី #ដើរលើសពីលេង #DERtination #ភ្នំពេញ
